Het verhaal dat verteld gaat worden is dat van de verschillende landschappen in de Peel en de flora en fauna die er voorkwam en voorkomt. Het gaat over de veranderingen die plaatsvonden ver voordat de Peel een hoogveengebied was tot en met de meest recente veranderingen.
Lange tijd zijn de veranderingen een gevolg geweest van geleidelijke natuurlijke processen b.v. het klimaat. De voorkomende soorten hadden de kans om op de veranderingen te reageren. Zo zijn er soorten die zich hebben weten aan te passen aan de nieuwe omstandigheden. Er zijn nieuwe soorten verschenen en andere verdwenen uit de Peel.
Of soorten kunnen leven in een landschap hangt af van een aantal primaire levensbehoeften. Er moet voldoende voedsel zijn, er moeten goede verblijfsmogelijkheden zijn en het moet er veilig zijn.
De mens is een soort die zich goed wist aan te passen en zelfs begint met het aanpassen van zijn omgeving aan zijn eigen behoeften. In eerste instantie waren de menselijke aanpassingen in het landschap kleinschalig en werden ze in een laag tempo uitgevoerd zodat de diverse soorten hierop nog adequaat konden reageren.
Een groter probleem werd dit toen de mens de behoefte kreeg om het landschap in zijn omgeving in relatief korte tijd grootschalig te veranderen en het vervolgens in te richten en te gebruiken voor eigen behoeften. Veel soorten kregen nu niet de tijd om zich hierop aan te passen. Vanaf 1900 zijn daardoor veel soorten uit de Peelregio verdwenen. De opportunisten zijn gebleven en hebben zich tot nu steeds op tijd weten aan te passen aan de wisselende omstandigheden.
Dit is de rode draad door de hele tentoonstelling over de Peel.
In deze zaal ontmoet je de wulp die steeds weer een ander plekje zoekt en nu dreigt te verdwijnen, de vos als opportunist die zichzelf steeds weer weet te redden en de wolf waarvoor de omstandigheden misschien wel weer gunstig zijn.
De expositie ‘De Peel verandert’ is opgesteld in zaal 2.
