Vanaf ongeveer 1480 worden torenuurwerken uitgerust om op voorslagklokjes eenvoudige melodieën te spelen. In dezelfde periode slagen sommige beieraars er in om op hun luidklokken ook te musiceren. Rond 1510 gebruiken ze hiervoor ook de groter wordende reeksen voorslagklokjes. Zo ontstaat een muziekinstrument dat zowel met de hand als automatisch wordt bespeeld en is de beiaard een feit.
Rond 1644 ontwikkelden de gebroeders Hemony de techniek om klokken zuiver te stemmen. Vanaf dan is de beiaard een volwaardig muziekinstrument. Alle steden in de Lage Landen bezitten een of meerdere klokkenspellen die het leven in de stad kleur geven.
Na de klokkenroof tijdens de Franse bezetting gaat de beiaardcultuur door een dal. Rond 1900 begint in de stad Mechelen een duurzame heropleving en na de Tweede Wereldoorlog verspreidt de beiaard zich ook internationaal. Het historische beiaardgebied van de Lage Landen blijft echter het centrum van de wereldwijde beiaardcultuur
De expositie ‘Klank van de Lage Landen’ is opgesteld in zaal 12.
