“Koning van de nacht”
De Oehoe dankt deze bijnaam aan het feit dat hij tot de grootste uilen ter wereld behoort. Hij is 60 tot 75 cm lang, weegt bijna 3 kilo en heeft een spanwijdte van 160-188 cm! Met dit grote massieve lichaam en zijn statige houding is de Oehoe een deftige verschijning. In Frankrijk wordt hij daarom “Le grand duc” genoemd en voor de Engelsen is hij de “Eagle Owl”. In Nederland heeft hij zijn naam te danken aan zijn roep. Vooral in de late winter laat het mannetje zijn imposante “oehoe-roep” horen.
De ogen van de Oehoe kunnen niet bewegen in de oogkassen, maar dankzij hun 14 halswervels kunnen ze hun kop volledig naar achteren draaien. Door de combinatie van een bijzonder goed gehoor en zicht kan de oehoe prooien van veraf opsporen.
De Oehoe is een makkelijke eter: hij vangt alles wat in de nabije omgeving te halen valt. Hij eet bij voorkeur duiven, ratten en kraaien. Ook konijnen en egels staan op het menu en als het zo uitkomt eens een hagedis, hamster of kikker. De Oehoe kan urenlang muisstil op een uitkijkplaats zitten tot er een prooi langs komt. In een duikvlucht vat de Oehoe de prooi in het nekvel en neemt het mee naar de plukplaats. Daar wordt de prooi ontdaan van veren en huid. En eten wat de ene dag overblijft wordt als restje bewaard voor de volgende dag.
Oehoes leven in bossen en op vlakten en zijn vrij honkvast. In 1997 kwam de Oehoe definitief naar Nederland. Het aantal broedparen groeide gestaag tot meer dan 100 in 2024. De meeste Oehoes bouwen zelf geen nest, maar maken gebruik van beschikbare plekken in grotten, verlaten steengroeven of industrie-ruïnes. Er werd zelfs een broedend Oehoe-paar waargenomen in de kasteelruïne in Asten- Heusden! Gemiddeld komen er twee tot vier jonge Oehoes uit een nest. Met hun witachtige donsveren zien ze er uit als schattige pluizenbollen.
De Oehoe is vanaf januari weer te zien in de vogelvitrine in zaal 5.
