“… Geert van Wou: beroemd klokkengieter uit de Renaissance …”
Maria Johannes Gerardus van Wou (Nijmegen, ca. 1450 – Kampen, 1527), bekend als Geert van Wou, was de beroemdste klokkengieter van het 15e-eeuwse Europa. Van hem zijn ongeveer 140 klokken bewaard gebleven.
Geert van Wou werd vooral bekend om de zware klokken die hij goot voor steden in Duitsland zoals Hamburg en Osnabrück. De Gloriosa-klok, een klok van 12.000 kilo, die hij goot voor Erfurt wordt gezien als een indrukwekkend bewijs van zijn vakmanschap. Van Wou had ook een reputatie voor wat betreft de hoge kwaliteit van het geluid van zijn klokken. Hij was de eerste die een diatonische klokkenreeks heeft gemaakt. Dat wil zeggen dat hij in één keer de hele klokkenreeks goot waarbij elke klok hetzelfde profiel kreeg. Hij koos daarbij de afmetingen zodanig dat die reeks een keurige toonladder vormde.
Toen er een opdracht kwam voor het gieten van drie klokken voor de Eusebiustoren in Arnhem zocht van Wou de samenwerking met de veel oudere en ervaren klokkengieter Gobel Moer. De klokken kwamen er, maar de samenwerking verliep niet vlekkeloos. Waarschijnlijk heeft dat ertoe geleid dat van Wou besloot te vertrekken. Hij ging naar Kampen en begon er een eigen gieterij, waar voornamelijk kleine klokken en geschut werden vervaardigd. Voor het gieten van grotere klokken ging hij op reis om ter plekke de klok te gieten.
Zijn roem verspreidde zich door Europa en van Wou werd gevraagd om klokken te gieten voor kerken, kathedralen en openbare gebouwen.
Geert van Wou stierf in 1527. Met zijn bijdrage aan het ambacht en de kunst van het klokkengieten en zijn invloed op latere generaties, staat zijn naam tot de dag van vandaag synoniem voor excellentie in artistiek, technisch en muzikaal vakmanschap.
In zaal 8 in de luidklokkenstoel, hangt de Antonius-klok. Een van de klokken die Geert van Wou in 1498 goot voor de Arnhemse Eusebiuskerk.
